One night stand moe


Functie

Column

Jaar

2015

Klant

Ourground.nl

In 2015 werd ik gevraagd een gastcolumn te schrijven voor de Amsterdamse website Ourground.nl. Als onervaren schrijver leek me dit een leuk om eens te proberen. Het onderwerp moest wel een beetje aansluiten bij de leefstijl in Amsterdam. Een lastige en spannende klus – zo bleek -, maar leuk om het eens te doen.
Publicatie: 28 mei 2015

Wat is Ourground? Zes vrouwen die een kijkje geven in hun leven. Ze nemen je mee langs alle parels die Amsterdam rijk is, spuien over de dagelijkse highs en lows en leggen stedelijke issues onder de loep. Ze halen parels uit de oesters van het leven, poetsen ze en geven ze prijs.
Onze verhalen zijn rauw, simpel maar kritisch en toch authentiek. Ook geven ze regelmatig een mannelijke gastcolumnist de ruimte om te schrijven voor de voornamelijk vrouwelijke lezers.

One night stand moe (maar is daten beter)?
Na een jaar afwezigheid ben ik sinds een paar weken terug in Amsterdam. Aan het werk op het Raamplein, hartje centrum. Zelf woon ik nog in Breda, maar gelukkig mag ik bij Amsterdamse vrienden slapen (zo kan ik in de avond lekker door de stad kan zwerven). En met mijn nieuwe tweedehands fiets kan mijn Amsterdamse vrijgezellen leven weer beginnen.

Al moet ik zeggen dat ik de laatste tijd met het idee loop het vrijgezellenbestaan achter me te laten. Na een one-night-stand in het weekend heb ik steeds minder vaak een bevredigend gevoel. Onlangs werd ik naar huis vergezeld door een Schotse toeriste. Eenmaal klaar om de Schotse hooglanden te beklimmen wilde ik het eigenlijk al voor gezien houden.
Dus ik ben na jaren weer eens aan het daten geslagen. Leuk zou je denken?! Ik weet het niet. De date avonden zijn heel leuk – eten, wijn, bier, gezelligheid – maar daarna.. Dan begint het pas. Zelf heb ik last van weinig geduld en veel enthousiasme. Na een leuke avond daten kan ik verliefd zijn. Verliefd zijn is misschien niet letterlijk verliefd, maar een groot enthousiasme. Verliefd op de avond en het gevoel hebben dat ik de moeder van mijn kinderen heb gevonden (alhoewel ik sterk twijfel ooit aan kinderen te beginnen).Onlangs dacht ik echt een leuke match te hebben. Dit meisje heb ik met carnaval ontmoet. Een Bredase, woonachtig in Amsterdam. We hebben veel gemeenschappelijke vrienden, maar ik had haar nooit eerder gezien. Die carnavalszaterdag stond ze te zoenen met een vriend van me – ok, niet het beste begin, maar het is carnaval – en we raakten aan de praat. Mooie verschijning ook. Blonde haren, leuke glimlach. Humor. Een gemeenschappelijke reishistorie, we zijn allebei naar Santiago de Compostella gelopen. Er was meteen een klik.

Er kwam een etentje bij Boca’s in Amsterdam. Topavond, maar niet gezoend. Een vervolgetentje in het restaurant op het oude REM eiland. Een schot in de roos. Lekker eten, leuke plek. Uitzicht over heel Amsterdam. ’s Avonds toen ik haar thuisbracht zoenden we. Heel kort, maar toch.. De derde date was in de Pijp en als we rond middernacht voor de Eddy bar staan zoen ik haar. Een uur lang. In de regen. Ze is er een week ziek van geweest. En ik.. ik was verliefd. Al probeerde ik het nog wat te onderdrukken, bang voor een teleurstelling.

Daarna begint het spelletje, iets waar ik heel slecht in ben. Wel of niet whatsappen, even hard-to-get spelen, dagje niks sturen, dan wel wat sturen, blauwe vinkjes, ze heeft het gezien, geen reactie, pfff wat duurt dat lang, speelt zij nu hard-to-get?, ze is online, er ontstaat een gesprek, deze week ook geen tijd.. Week daarna? Ik denk er vaak net iets te veel over na, waardoor ik het mezelf moeilijk maak. Moet het meer op zijn beloop laten gaan.

Geen idee wat er, na die avond in de Pijp, in haar mooie vrouwenhoofd rondgaat. Een vierde date is er tot op heden niet van gekomen. Misschien was ik toch te enthousiast!? Na een aantal tevergeefse pogingen om een nieuwe date te plannen sluit ik het af voor mezelf. Hoe snel een verliefdheid op kan komen, en hoe leuk ik haar ook vind, zo snel kan ik het ook afsluiten als ik merk dat het niet gaat werken. De vacature ‘Moeder van mijn kinderen’ is weer vrij en er kan open naar gesolliciteerd worden. De angst dat ik niet meer verliefd wordt heb ik niet en blijkt ook ongegrond als ik in de Pianobar een nieuw meisje leer kennen. Zelfde leeftijd, misschien net wat ouder. Een week later gaan we op date en begint alles weer van voor af aan.

Sluiten