En dan zit je woensdagochtend opeens weer thuis aan de koffie met alle vier je ouders en je zus. Binnen 10 seconden is alles weer zoals het was. Heel raar, maar langer als dat duurt het niet. Dan is de voetreis slechts een herinnering en lijkt het alweer een eeuwigheid geleden dat we bij Lissabon door de regen liepen, nog geen vier dagen eerder.
Publicatiedatum: zondag 23 november 2014, BredaVandaag.nl
En toen zat het er ineens op. Terugrijdend vanuit Cabo da Roca naar ons appartement geeft het een rustig gevoel. Voorlopig even niet meer wandelen. Niet voor het echie althans, met rugzak om en wandelschoenen aan. Die middag genieten we lekker van de rust en brengen we onze aankomst de buitenwereld in via Facebook en mail.
En daarmee is de terugreis in aantocht. Tim gaat met het vliegtuig, ik met de trein. Op maandagavond nemen we na 4,5 maand afscheid. Niet heel erg emotioneel, want anderhalve dag later zullen we elkaar weer zien in Breda. Maar toch, daarmee is de voetreis naar Portugal ten einde gekomen.
Na 27 uur zijn we dinsdagnacht allebei weer in Breda. Tim was die middag al aangekomen met het vliegtuig (gaat toch iets sneller), maar zoals ik de trein steeds verdedig; je krijgt meer waar voor je geld.
(de tekst gaat verder onder de video)
De reacties die we na onze terugkomst krijgen zijn uitsluitend positief. Veel bekenden hebben de artikelen op BredaVandaag.nl en in BN de Stem en Algemeen Dagblad gevolgd, maar zo blijkt nu ook – veel voor ons onbekenden mensen hebben alles gevolgd. Hartstikke leuk. Stappen we op donderdag uit de auto bij de kapper, komt er een vrouw naar ons toe en zegt: Fantastisch! Hartstikke goed wat jullie hebben gedaan. Jullie zullen wel klaar zijn met wandelen nu?!
Wij hebben een fantastische tijd gehad en we zouden het voor geen goud hebben willen missen. Maar we moeten natuurlijk niet vergeten wat de achterliggende gedachte hiervan is, aandacht vragen en geld inzamelen voor hersenonderzoek. Thuiskomen brengt je ook weer met de neus op de feiten. Tijdens het lopen vergeet je nog wel eens hoe de situatie in Nederland is, maar hoewel mijn stiefmoeder positief en vrolijk aan elke dag begint, is de realiteit keihard. Ze – de doktoren – zijn gestopt met behandelen. En hoewel er nog wel wordt gekeken naar wat levensverlengende medicijnen, is maar weer eens duidelijk dat er nog veel onderzoek nodig is.
Gelukkig: in de maanden dat wij naar Portugal liepen is er al veelvuldig gestort, hartstikke mooi! En ook afgelopen week is gebleken dat mensen ook dat gedeelte van onze reis niet vergeten zijn. Mocht je zelf nog willen storten, dat kan nog steeds. Even voor het gemak, hierbij nog een keer ons rekeningnummer: NL44 INGB 0006 5495 41 t.n.v. STG. Wereld Zonder Kopzorgen. Op 2 december maken we het eindbedrag bekend in Café de Bommel in Breda. U bent van harte welkom!
Voor meer informatie ga naar www.wereldzonderkopzorgen.nl
Sluiten